Mersine Hangi Zeytin Fidanı Dikilmeli? Mersine Gemlik Zeytin Fidanı ve Arbequina Zeytin Fidanı Dikilmesinin Yanlışlığı

Mersin Çukurova Bölgesine dikilmesi gereken en mühim zeytin fidanı çeşitleri:

1-Sarı ulak

2-Silifke Yağlık

3-Yağlık küçük topak ulak

4-Büyük topak ulak

5-Karaisalı Bölgesi zeytin çeşitleri

6-Kilis yağlık

Bu zeytin çeşitleriyle zeytinciliğe başlamak zeytin çiftcisine mutlak başarı getirir.Bu zeytinlerimiz bölgemize ait çeşitler olduğundan bu çeşitler Mersinin iklimine,toprağına tarihin derinliğinden beri uyum sağlamış zeytinlerdir.Bölgemize yabancı zeytin fidanlarının dikilmesi ölümcül telafisi olmayan bir hatadır.Bir zeytin ağacının 1000 yıl ortalama ömrü olduğu göz önünde bulundurulursa bir zeytin fidanı dikerken kırk kere düşünmek gerektiği anlaşılır.

Çukurova Bölgemiz ve tüm Türkiyeye gemlik zeytini diktirilerek gemlik lobisi tarafından Türk zeytinciliği mahvedilmiştir.Sofralık gemlik zeytiniyle dünya pazarında mücadele edemeyiz.Hem gemlik zeytini Çukurovanın iklimine uyumsuzdur.30 yıldır  Türk Çiftcisi aç gözlü doymak bilmeyen gemlik lobisi tarafından dolandırılmıştır.Bu gemlik zeytinini bölgemize musallat edenler kanun önünde yargılanmalıdır.

Arbeguina zeytini açısındanda yine benzer olumsuzlar vardır.Aşağıda bu konuyu inceledik.Çözüm varsa yoksa yerli ve milli zeytin çeşitlerini dikmektir.Akıl,ilim geçmiş tecrübe bunu gerektirir.


1. 
Mersin ili, Akdeniz ikliminin hâkim olduğu, tarımsal çeşitlilik bakımından Türkiye’nin önde gelen bölgelerinden biridir. Narenciye, muz, avokado gibi subtropikal ürünlerin yanı sıra zeytin de önemli bir yer tutmaktadır. Türkiye’nin toplam zeytin üretiminde Ege ve Marmara bölgelerinin gerisinde kalsa da Mersin, özellikle sofralık ve yağlık zeytin potansiyeli ile dikkat çekmektedir.

2. Mersin Açısından Zeytin Tarımının Önemi
2.1. İklim ve Toprak Uygunluğu
Mersin’in sahil kesimleri tipik Akdeniz iklimi özellikleri taşır: Sıcak ve kurak yazlar, ılıman ve yağışlı kışlar.

Zeytin ağacı soğuğa karşı duyarlı olduğundan, Mersin’in düşük rakımlı bölgelerinde kış donu riski düşüktür.

Kalkerli ve iyi drene edilmiş toprak yapısı zeytin tarımı için uygundur.

2.2. Ekonomik Katkı
Zeytin ve zeytinyağı, hem iç piyasada hem de ihracatta gelir kaynağıdır.

İşlenmiş ürünler (sofralık zeytin, salamura, zeytinyağı) katma değer yaratır.

Kırsal istihdam sağlar; budama, hasat, işleme gibi süreçlerde sezonluk iş gücü istihdam edilir.

2.3. Ekolojik ve Sosyal Faydalar
Zeytin ağaçları erozyonu önler ve toprak yapısını korur.

Uzun ömürlü ağaçlar olması nedeniyle tarımsal sürdürülebilirliğe katkı sağlar.

Kırsal alanlarda göçü azaltarak tarım kültürünün devamına yardımcı olur.

3. Gemlik Zeytin Fidanı Dikiminin Mersin’deki Olası Olumsuzlukları
Gemlik çeşidi, Marmara Bölgesi’ne özgü, özellikle sofralık olarak tercih edilen bir türdür. Ancak Mersin’de dikimi bazı riskler barındırır:

3.1. Kısa Vadeli Olumsuzluklar
İklim Uyuşmazlığı: Gemlik zeytini daha serin kış koşullarına alışkındır. Mersin’in sahil kuşağındaki yüksek sıcaklıklar çiçeklenme döneminde döl verimliliğini azaltabilir.

Hastalık Baskısı: Sıcak ve nemli iklim, dal kanseri ve halkalı leke gibi hastalıkların riskini artırabilir.

Su Yönetimi: Gemlik, su stresi altında meyve kalitesini hızla düşürebilir; sulama maliyeti artar.

3.2. Uzun Vadeli Olumsuzluklar
Verim İstikrarsızlığı: Uygun olmayan ekolojik koşullarda periyodisite (bir yıl var, bir yıl yok verim) daha belirginleşebilir.

Pazar Uyumsuzluğu: Mersin bölgesinin doğal çeşitleri (örneğin Sarı Ulak, Halhalı) yerel pazarda daha çok bilinirken, Gemlik çeşitleri rekabet avantajı sağlayamayabilir.

Ağaç Sağlığı: Sıcak iklim stresi uzun vadede ağaçların ömrünü kısaltabilir.

4. Arbequina Zeytin Fidanı Dikiminin Mersin’deki Olası Olumsuzlukları
Arbequina, İspanya kökenli, genellikle yoğun dikim ve süper yoğun dikim sistemlerinde kullanılan bir çeşittir. Yağlık üretimde öne çıkar ancak Mersin’deki koşullar bazı dezavantajlara yol açabilir:

4.1. Kısa Vadeli Olumsuzluklar
Yüksek Bakım İhtiyacı: Süper yoğun dikim sistemleri için sürekli budama, gübreleme ve sulama gerekir. Küçük ölçekli üretici için maliyet yüksektir.

Hastalık Riski: Sıcak ve nemli koşullar, Verticillium solgunluğu gibi toprak kökenli hastalıkların hızla yayılmasına neden olabilir.

Mekanik Hasat Gerekliliği: Arbequina bahçeleri genellikle makine ile hasada uygun kurulur. Geleneksel yöntemlerle hasat maliyetli olur.

4.2. Uzun Vadeli Olumsuzluklar
Toprak Yorgunluğu: Süper yoğun sistemlerde toprak organik maddesi hızla azalır; uzun vadede verim düşer.

Pazar Riski: Arbequina zeytinyağı hafif aromalıdır; Türk tüketicisinin daha yoğun aromalı yağ tercihleriyle örtüşmeyebilir.

Bahçe Ömrü: Geleneksel çeşitlere göre ekonomik ömrü daha kısadır (yaklaşık 12–15 yıl).

5. Sonuç ve Değerlendirme
Mersin’de zeytin tarımı ekonomik, ekolojik ve sosyal açıdan önemli bir potansiyele sahiptir. Ancak Gemlik ve Arbequina gibi bölge dışı çeşitlerin dikimi kısa vadede adaptasyon sorunları, uzun vadede ise verim ve pazar riski yaratabilir. Yerel çeşitlerin (Halhalı, Sarı Ulak, Çekişte vb.) bölge ekolojisine uyumlu olması ve tüketici talebini karşılaması nedeniyle tercih edilmesi daha sürdürülebilir bir strateji olabilir.